Vuurvliegjes en bliksem

Vandaag besloten we vanuit Wichita Falls richting het zuiden te rijden. Het was moeilijk de weerssituatie in te schatten: de instabiliteit was er wel maar er was ook een sterke cap (stabiele inversielaag) zodat het niet zeker was waar en of de convectie zou beginnen.

Nabij het plaatsje Archer City was een picknickplaats waar we stopten en wat afwachten. De lucht was vrijwel strakblauw zonder ook maar enige cumulus. Het was inmiddels rond drieen in de middag en er was nog geen teken van enige convectie.

We waren enigszins verbaasd om op de NOAA weather radio te horen dat er zich reeds buien hadden gevormd in de buurt van Sweetwater, ten zuidwesten van ons. We konden toen ook wat convectie zien in die richting, aan de horizon.

Na enige tijd rijden arriveerden we in de buurt van de eerste bui; deze had vrijwel geen neerslag, maar wel mooie pileus kappen op de wolktorens, die iriseerden bij de laagstaande zon. We besloten daarna door te rijden naar een buienlijn ten zuiden van ons (richting Ballinger). De neerslagradar gaf daar hoge reflectiviteit (hagel!?).

Na nog eens meer dan een uur rijden kwamen we bij de buienlijn aan, maar die was reeds aan het uitsterven en de zon was ondergegaan. We zagen prachtige bliksemontladingen in het aambeeld, maar toen we uiteindelijk konden stoppen om bliksem te fotograferen - nabij het kleine plaatsje Rockwood - kregen we te maken met Murphy, want de bui ging toen onmiddellijk dood.


Een andere verre bui lichtte af en toe nog wat op, en er waren vuurvliegjes die vooral Oscar en Harald bezig hielden met fotografie, maar dat was het wel.

We overnachtten in San Angelo, om gereed te zijn voor de volgende dag - die er indrukwekkender uitziet!