20 mei: van Cortez naar Trinidad - de Great Sand Dunes

We vertrokken uit Cortez, dat in het zuidwesten van Colorado ligt, richting oosten. Vandaag zouden we de Great Sand Dunes bezoeken; veel weer van betekenis was er nog steeds niet. We hadden wel op de weerkaarten van Oscar gezien dat er neerslagkansen in het zuidwesten van Colorado waren, en die kwamen heel goed uit want we zagen onderweg vele cumulonimbi. Deze buien waren echter klein en niet zwaar.


We reden langs Durango, waar een kleine bosbrand was. Via Hwy 160 reden we verder naar het oosten. Op een hoog punt stopten we om eem marmot te fotograferen (je moet wat met je tijd!) Dit lukte maar matig, want het beest was schuw en verdween snel.


Harald vond even later in de berm een hele set Husky steeksleutels. Hij had zeker nog ontwenningsverschijnselen van het zoeken naar zijn mobiel. Na een alcoholbehandeling waarbij de hele bus high werd van de lucht, zag deze set er weer als nieuw uit.

We reden door het plaatsje Monte Vista, waar wij een paars huis tegenkwamen. Deze fotografeerden we natuurlijk.


Na nog een paar uur rijden arriveerden we bij de Great Sand Dunes, en het werd onmiddellijk duidelijk dat dit voor de vele obese amerikanen een ongeschikt national park was. De parkeerplaatsen waren namelijk zeker wel een halve tot een hele kilometer van het begin van de duinen verwijderd, en de zandduinen waren bovendien zo hoog en steil dat het beklimmen ervan een zware oefening bleek.

We moesten ook opschieten, want de zon stond al erg laag, en de duinen werden mooi belicht met zachtrood licht van de zijkant.




Het teruglopen naar de auto bleek ook geen sinecure; drie van ons misten een afslag in het wandelpad en moesten een kilometer omlopen voordat ze bij de auto kwamen.
Oscar, die deze dag reed, fotografeerde nog wat sterren terwijl de rest in de auto wachtte en uitrustte.


Daarna vertrokken we, terwijl we de vele overstekende konijnen en muizen zoveel mogelijk probeerden te mijden zonder de bus te kapseizen.

We besloten na deze vermoeiende maar mooie belevenis in de duinen in de stad Walsenburg te overnachten, maar het enige motel dat we daar zagen was al vol. We reden door naar Trinidad over de I-25 richting het zuiden. Oscar was eigenlijk de enige die nog wakker was, en dat was maar goed ook want we hadden een close encounter met een hert dat midden op de snelweg stond. Een flinke slinger en remmen waren nodig om het beest maar ternauwernood te ontwijken. Hierna was iedereen weer klaarwakker, en arriveerden we niet veel later in de Budget Inn te Trinidad.